Our Gospel for Feb 2. The Presentation in the Temple.

Luke  2:22-32

When the days were completed for their purification according to the law of Moses,Mary and Joseph took Jesus up to Jerusalem to present him to the Lord, just as it is written in the law of the Lord, Every male that opens the womb shall be consecrated to the Lord ,
and to offer the sacrifice of a pair of turtledoves or two young pigeons ,in accordance with the dictate in the law of the Lord. Now there was a man in Jerusalem whose name was Simeon. This man was righteous and devout, awaiting the consolation of Israel, and the Holy Spirit was upon him. It had been revealed to him by the Holy Spirit that he should not see death before he had seen the Christ of the Lord. He came in the Spirit into the temple; and when the parents brought in the child Jesus to perform the custom of the law in regard to him,he took him into his arms and blessed God, saying:
“Now, Master, you may let your servant go in peace, according to your word, for my eyes have seen your salvation, which you prepared in the sight of all the peoples: a light for revelation to the Gentiles, and glory for your people Israel.”

Dinala ni Jose at ni Maria si Jesus sa Templo

Lucas 2:22-32

²²Naganap na ang araw ng kanilang pagdadalisay ayon sa kautusan ni Moises. Pagkatapos nito, dinala nila si Jesus sa Jerusalem upang iharap sa Panginoon. ²³Gaya ng nasusulat sa kautusan ng Panginoon: Ang bawat batang lalaki na nagbubukas ng bahay-bata ay tatawaging banal sa Panginoon. ²⁴Dinala nila siya upang maghandog ng hain ayon sa sinabi sa kautusan ng Panginoon. Ang hain ay isang tambal na batu-bato o dalawang inakay na kalapati.
   
 ²⁵Narito, sa Jerusalem ay may isang lalaki na ang pangalan ay Simeon. Ang lalaking ito ay matuwid at maka-diyos na naghihintay sa kaaliwan ng Israel. At ang Banal na Espiritu ay sumasakaniya. ²⁶Ang Banal na Espiritu ay naghayag sa kaniya na hindi siya mamamatay hanggang hindi niya nakikita ang Mesiyas ng Panginoon. ²⁷Siya ay pumunta sa loob ng templo sa pamamagitan ng Espiritu. Dinala ng mga magulang ang maliit na batang si Jesus sa templo. Ito ay upang magawa nila sa kaniya ang naaayon sa naging kaugalian sa kautusan. ²⁸Nang dinala nila ang maliit na bata, kinarga siya ni Simeon at pinuri ang Diyos. ²⁹Sinabi niya: Panginoon, ngayon ay papanawin mo na ang iyong alipin na may kapayapaan ayon sa iyong salita. ³⁰Ito ay sapagkat nakita na ng aking mga mata ang iyong pagliligtas. ³¹Inihanda mo ito sa harap ng lahat ng mga tao. ³²Ang kaligtasang ito ay isang liwanag upang maging kapahayagan sa mga Gentil. Ito ay kaluwalhatian ng Israel na iyong mga tao.
   

Our Gospel for February 1. Jairus"s Daughter and the Woman with a Hemorrhage.

Mark 5:21-43

When Jesus had crossed again in the boat to the other side, a large crowd gathered around him, and he stayed close to the sea.
One of the synagogue officials, named Jairus, came forward.
Seeing him he fell at his feet and pleaded earnestly with him, saying,“My daughter is at the point of death. Please, come lay your hands on her that she may get well and live.”He went off with him and a large crowd followed him.

There was a woman afflicted with hemorrhages for twelve years.She had suffered greatly at the hands of many doctors and had spent all that she had.Yet she was not helped but only grew worse. She had heard about Jesus and came up behind him in the crowd and touched his cloak.She said, “If I but touch his clothes, I shall be cured.”Immediately her flow of blood dried up.She felt in her body that she was healed of her affliction.
Jesus, aware at once that power had gone out from him,
turned around in the crowd and asked, “Who has touched my clothes?” But his disciples said to him,
“You see how the crowd is pressing upon you,
and yet you ask, Who touched me?”
And he looked around to see who had done it.
The woman, realizing what had happened to her, approached in fear and trembling.She fell down before Jesus and told him the whole truth.
He said to her, “Daughter, your faith has saved you.
Go in peace and be cured of your affliction.”
While he was still speaking,people from the synagogue official’s house arrived and said,“Your daughter has died; why trouble the teacher any longer?” Disregarding the message that was reported,
Jesus said to the synagogue official,
“Do not be afraid; just have faith.”
He did not allow anyone to accompany him inside except Peter, James, and John, the brother of James.When they arrived at the house of the synagogue official,he caught sight of a commotion, people weeping and wailing loudly. So he went in and said to them,
“Why this commotion and weeping?
The child is not dead but asleep.”
And they ridiculed him.
Then he put them all out.
He took along the child’s father and mother
and those who were with him and entered the room where the child was. He took the child by the hand and said to her, “Talitha koum,”
which means, “Little girl, I say to you, arise!”
The girl, a child of twelve, arose immediately and walked around.
At that they were utterly astounded.
He gave strict orders that no one should know this
and said that she should be given something to eat.

 Ang Babaeng Maysakit at Batang Babaeng Patay

 Marcos 5:21-43

 ²¹Si Jesus ay muling tumawid sa kabilang ibayo sakay ng isang bangka. Nagsiksikan sa kaniya ang napakaraming tao at siya noon ay nasa tabi ng lawa. ²²Narito, lumapit ang isa sa mga pinuno ng sinagoga na nagngangalang Jairo. Pagkakita niya kay Jesus nagpatirapa siya sa kaniyang paanan. ²³Siya ay namanhik nang lubos na nagsasabi: Nag-aagaw-buhay ang anak kong dalagita. Sumama ka sa akin, ipatong mo sa kaniya ang inyong mga kamay upang siya ay gumaling at mabuhay. ²⁴Sumama si Jesus sa kaniya.
   Sumunod kay Jesus ang napakaraming tao at nagsiksikan sila sa kaniya. ²⁵May isang babae roon na labindalawang taon nang dinurugo. ²⁶Siya ay lubhang naghirap sa maraming manggagamot na tumingin sa kaniya. Naubos na ang lahat niyang ari-arian ngunit hindi pa rin siya napabuti kahit kaunti, bagkus ay lalo pa siyang lumubha. ²⁷Nang marinig niya ang patungkol kay Jesus, nakipagsiksikan siya sa napakaraming tao hanggang sa likuran ni Jesus. Hinipo niya ang damit ni Jesus. ²⁸Iniisip niya: Kung mahihipo ko lang ang kaniyang damit, ako ay gagaling. ²⁹Dagling naampat ang kaniyang pagdurugo at nalaman niya sa kaniyang katawan na magaling na siya mula sa sakit na nagpapahirap sa kaniya.    
 ³⁰Kaagad ding nalaman ni Jesus sa kaniyang sarili na may kapangyarihang lumabas sa kaniya. Pagbaling niya sa karamihan, nagtanong siya: Sinong humipo sa aking damit?
   
 ³¹Sinabi sa kaniya ng kaniyang mga alagad: Nakikita mong nagsisiksikan sa iyo ang napakaraming tao. Ngayon ay nagtatanong ka: Sinong humipo sa akin?
   
 ³²Nagpalinga-linga pa rin siya sa palibot upang tingnan ang babaeng gumawa nito. ³³Ang babae ay natatakot at nanginginig sa pagkaalam ng nangyari sa kaniya. Siya ay lumapit at nagpatirapa sa harap ni Jesus at ipinagtapat ang buong katotohanan. ³⁴Sinabi ni Jesus: Anak, pinagaling ka ng iyong pananampalataya. Humayo kang payapa. Gumaling ka na sa sakit na nagpapahirap sa iyo.
   
 ³⁵Habang nagsasalita pa si Jesus, may mga taong dumating mula sa bahay ng pinuno ng sinagoga. Sinabi nila: Ang anak mong babae ay patay na. Bakit inaabala mo pa ang guro?
   
 ³⁶Ngunit nang marinig ito ni Jesus, kaagad niyang sinabi sa pinuno ng sinagoga: Huwag kang matakot. Manampalataya ka lamang.
   
 ³⁷Hindi niya pinahintulutang sumama sa kanila ang sinuman maliban kina Pedro, Santiago at Juan na kapatid ni Santiago. ³⁸Siya ay dumating sa bahay ng pinuno ng sinagoga. Nakita niya ang pagkakagulo ng mga tao, may umiiyak at humagulhol nang husto. ³⁹Nang nakapasok na siya, sinabi niya sa kanila: Bakit kayo nagkakagulo at umiiyak? Ang bata ay hindi patay kundi natutulog lang. ⁴⁰Pinagtawanan nila si Jesus.
   Nang maitaboy niya ang lahat, isinama niya ang ama at ina ng bata at ang mga kasama niya. Pumasok sila sa kinahihigaan ng bata. ⁴¹Hinawakan niya ang kamay ng bata at sinabi sa kaniya: Talitha kumi!⁴²Agad na bumangon ang dalagita at lumakad. Siya ay labindalawang taong gulang na. Lubhang namangha ang mga tao. ⁴³Mahigpit na ipinagbilin ni Jesus sa kanila na huwag itong ipaalam kahit kanino. Sinabi rin niya na bigyan nila ng makakain ang dalagita. Ang ibig sabihin nito ay: Dalagita, sinasabi ko sa iyo: Bumangon ka.